Dzień 78. Walencja

Wikipedia rzekła kilka słów tutaj.
A ja 'rzeknę' kilka migawek.
Otóż bywają takie dni, jak ten wczorajszy, gdy na skutek oraz z powodu, nastrój zbiegnie ku nizinom. Wówczas można prowadzić reanimację na kilka sposobów, w tym również z użyciem hasła 'zmiana'.
Stąd też, bez większego przygotowania ruszyliśmy na północ ku Walencji. Miasto, które powitało nas błękitem nieba i błękitem elementów architektonicznych... przełamanych dla lekkości bielą....

 

Miasto, które dawną rzekę zamieniło w świetny park... nieco jak krakowskie planty... choć jednak inaczej... Jednak tu więcej przestrzeni dla różnych grup wiekowych... Dla osób o różnych zainteresowań...

 

Miasto, które ma sporo zabytków... 

 

 I śladów. współczesności..

Oraz miejsc, które noszą ślady przejścia od przeszłości ku współczesności... 

 

Miasto z różnymi smaczkami...  

 ...które warto narysować w szkicowniku...

 Miasto, gdzie znalazło się trochę natury...

 I kultury...  w klimatach futurystycznych

 Ach... i oczywiście kapka nauki...

A w tym wszystkim my.

Bonus track. Sygnalizacja świetlna bardzo za równouprawnieniem.

Nieco na południe od Walencji jest niemałe jezioro, które ponoć pięknie wygląda o zachodzie słońca. Zdjęcie kliknięte zza szyby jadącego samochodu nie ma szans oddać uroku chwili... Jak i cały wpis z serią fotografii nie przekaże w pełni skali... jak dobry był to dzień.